豐碩 發表於 2013-1-15 16:16:16

【漢語大詞典●乙】

<P align=center>【漢語大詞典●乙】<p><br>
①[yǐㄧˇ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』於筆切,入質,影。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.物屈曲生長貌。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·律書』:“其於十母爲甲乙。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>甲者,言萬物剖符甲而出也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
乙者,言萬物生軋軋也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.碾壓;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
壓抑。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·公孫述傳』:“西太守,乙卯金。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>李賢注:“乙,軋也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>述言西方太守能軋絶卯金也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『明史·張居正傳』:“張孺子,將相器也,宜老其才,即見其名,姑乙之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.魚腮骨。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『禮記·內則』:“狼去腸……魚去乙。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄注:“乙,魚體中害人者名也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>今東海容魚有骨,名乙,在目旁,狀如篆乙,食之鯁不可出。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>一說魚腸。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『爾雅·釋魚』:“魚腸謂之乙。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>前蜀韋莊『又玄集序』:“豈慮其烹魚去乙,或致傷鱗。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋王安石『送江寧彭給事赴闕』詩:“投壺饗客魚無乙,代皷搜兵馬有驔。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸費錫璜『兒語』詩:“食魚去乙,食李去核。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.虎兩脅和尾端有骨,形如乙字,叫虎威。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐段成式『酉陽雜俎·毛篇』:“虎威如乙字,長一寸,在脇兩旁皮內,尾端亦有之,佩之臨官佳,無官人所媢嫉。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋蘇軾『寄傲軒』詩:“得如虎挾乙,失若龜藏六。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.天干的第二位。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·召誥』:“越六日乙末,王朝步自周。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·律曆志上』:“奮軋於乙。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『李君墓志銘』:“經一月,疽發背,六月乙酉卒。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“干支”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.第二;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
次一等。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·宣帝紀』:“令甲,死者不可生,刑者不可息”唐顏師古注:“如淳曰:‘令有先後,故有令甲、令乙、令丙。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>如說是也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>甲乙者,若今之第一、第二篇耳。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋嶽珂『桯史·番禺海獠』:“泉亦有舶獠曰屍羅,圍貲乙於蒲。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸王晫『今世說·識鑑』:“同考以波瀾簡質,度其人已老,請置於乙。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
7.用以代稱幷列的第二人。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『韓非子·用人』:“罪生甲,禍歸乙,伏怨乃結。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>三國魏嵇康『聲無哀樂論』:“以甲賢而心愛,以乙愚而情憎。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋謝翱『登西台慟哭記』:“與友人甲乙若丙約越宿而集。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
8.舊時在書上畫“乙”字形符號,打鉤。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>表示閱讀中止處。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·滑稽列傳』:“人主從上方讀之,止,輒乙其處。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明姚士粦『見只編』卷上:“兩人每讀一書,必乙其處以自程。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
9.舊時在書上畫“乙”字形符號,打鉤。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>標志著重處。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋葉紹翁『四朝聞見錄·陸放翁』:“<陸遊>遊宦劍南,作爲歌詩,皆寄意恢復,書肆流傳,或得以御孝宗,上乙其處而韙之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
10.舊時在書上畫“乙”字形符號,打鉤。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>標志章節段落處。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>黃人『〈淸文汇〉序』:“句梳字櫛,書眉乙尾。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
11.舊時在書上畫“乙”字形符號,打鉤。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>用以計數。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸兪樾『春在堂隨筆』卷七:“入一錢,乙諸簡,將毋納賄。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
12.校勘術語。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>表示勾轉倒誤。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『讀鶡冠子』:“文字脫謬爲之正三十有五字,乙者三,滅者二十有二,注十有二字云。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
13.校勘術語。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>表示刪削。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸龔自珍『妙法蓮華經四十二問之三十七』:“佛言本簡,今又頗乙去佛贊,此經之文,佛言益簡。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
14.校勘術語。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>指增補。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸阮葵生『茶餘客話』卷二:“唐試士式,塗幾字,乙幾字……文字遺落,後旁添之也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
15.校勘術語。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>后泛指校勘。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>余嘉錫『論學雜著·藏園群書題記序』:“今所傳六朝唐人寫本,固多能存古書之眞,然其譌謬處,乃至不可勝乙。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“塗乙”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
16.我國古代樂譜用來記寫七音的七種記音符號之一。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>曆代各地所用記音之字互有出入,常見者依次爲“上、尺、工、凡、六、五、乙”七個字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐張祜『五弦』詩:“徵調侵弦乙,商聲過指攏。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『二十年目睹之怪現狀』第三十回:“佚廬又仔細再看道:‘只怕還有汽筒呢。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>向一根小銅絲上輕輕的拉了一下,果然嗚嗚的放出一下微聲,就象簫上的乙音。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
17.燕子。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋穆修『秋浦會遇』詩:“再見來巢乙,頻聞入市寅。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>寅,虎。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
18.姓。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>北魏有乙瓌。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>見『魏書·乙瓌傳』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●乙】