豐碩 發表於 2013-1-15 15:34:15

【漢語大詞典●半人】

<P align=center>【漢語大詞典●半人】<p><br>
1.謂夠不上一個人。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>多用爲嘲戲之辭。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉習鑿齒以腳疾廢於家巷,襄陽陷於苻堅,堅聞其名,與道安俱輿而致焉,謂權翌曰:“朕取襄陽,惟得一人半。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>翌曰:“誰耶。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>堅曰:“安公一人,習鑿齒半人也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>見『襄陽耆舊傳』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐白居易『詠身』詩:“周南留滯稱遺老,漢上羸殘號半人。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『舊五代史·晉書·陳保極傳』:“保極以維翰短陋,故謂之半人也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸胡天遊『保定幕府書懷呈別少儀幷示王許二記曹』詩:“半人侵肺病,一卦鎖眉愁。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.作惡的人。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『大般涅槃經』卷八:“世間,爲惡行者,名爲半人;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
修善行者,名爲滿人。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.受人庇護、不能自立的人。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸陸以湉『冷廬雜識·尺牘新鈔』:“正人當庇人,不當爲人所庇。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>爲人所庇,即能自立,亦半人耳,庇人者尙餘半在人。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.猶半仙人。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸曹寅『小遊仙』詩之七:“剩水殘山作半人,多時席帽不生塵。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“半仙”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●半人】