豐碩 發表於 2013-1-15 00:52:01

【漢語大詞典●丹徒布衣】

<P align=center>【漢語大詞典●丹徒布衣】<p><br>
1.借指平民。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉諸葛長民,有武功,曆官顯要。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>曾督靑揚二州諸軍事,領靑州刺史,又領晉陵太守,鎮丹徒。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>長民驕縱貪侈,不恤政事,所在殘虐,爲百姓所苦。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>常懼劉裕繩之以法,乃歎曰:“貧賤常思富貴,富貴必履機危。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>今日欲爲丹徒布衣,豈可得也!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>后果爲劉裕所殺。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>見『晉書·諸葛長民傳』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.指南朝宋劉穆之。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>穆之東莞莒(今山東莒縣)人,世居京口(丹徒),少時家貧,常就嶽家乞食。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>一日食飽求檳榔,其妻兄弟戲之曰:“檳榔消食,君乃常飢,何忽須此?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>及穆之爲丹陽尹,召妻兄弟飲,至醉飽,令廚人以金盤盛檳榔一斛進之。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>見『南史·劉穆之傳』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>后以指貧困未遇之士。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐李白『玉眞公主別館苦雨贈衛尉張卿』詩之二:“丹徒布衣者,慷慨未可量。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>何時黃金盤,一斛薦檳榔。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋黃庭堅『次韻胡彦明同年』:“誰料丹徒布衣侶,今朝忽有酒如川。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋陸遊『夜從父老飲酒村店作』詩:“丹徒布衣有籌略,漁陽突騎莫枝梧。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●丹徒布衣】