豐碩 發表於 2013-1-14 00:21:30

【漢語大詞典●乘】

<P align=center>【漢語大詞典●乘】<p><br>
①[chénɡㄔㄥˊ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』食陵切,平蒸,船。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
亦作“乗”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>亦作“椉”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.駕御。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·小雅·采芑』:“方叔率止,乘其四騏。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>高亨注:“乘,猶駕也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉葛洪『抱朴子·暢玄』:“乘流光,策逝景,淩六虛。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『駑驥』詩:“惟昔穆天子,乘之極遐遊。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸蒲松齡『聊齋志異·羅刹海市』:“女乘白羊車,送諸海涘。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.乘坐。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·益稷』:“予乘四載,隨山刊木,曁益奏庶鮮食。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孔穎達疏:“我乘舟車輴樏等四種之載。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐李白『贈汪倫』詩:“李白乘舟將欲行,忽聞岸上踏歌聲。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>葉聖陶『四三集·老沈的兒子』:“這一天是星期日,老沈乘了早車跑來看我。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.登;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
升。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『易·同人』:“乘其墉,弗克攻,吉。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『新唐書·蘇定方傳』:“賊瀕江屯兵,定方出左涯,乘山而陣,與之戰。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋王安石『送吳顯道』詩之一:“沛然乘天遊,下視塵土悲人寰。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『三國演義』第八三回:“今只乘高守險,不可輕出。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.著,穿。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐王維『春園即事』詩:“宿雨乘輕屐,春寒著弊袍。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐白居易『西風』詩:“新霽乘輕屐,初涼換熟衣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐張登『送王主簿遊南海』詩:“過山乘蠟屐,涉海附樓船。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.踐踏。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋蘇軾『東坡志林·記過合浦』:“天水相接,星河滿天,起坐四顧太息:‘吾何數乘此險也!’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“乘危”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.利用;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
憑借。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·文公十七年』:“秋,周甘歜敗戎於邥垂,乘其飲酒也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·朱云傳』:“充宗乘貴辯口,諸儒莫能與抗。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>前蜀韋莊『長安秋夜』詩:“牛犢乘春放,兒孫候暖耕。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>柳靑『銅牆鐵壁』第十四章:“黑云乘風翻滾著,湧過了風山上空。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
7.掩襲;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
追逐。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·宣公十二年』:“若二子怒楚,楚人乘我,喪師無日矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>楊伯峻注:“此乘字……蓋凴陵掩殺之意。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·陳湯傳』:“吏士喜,大呼乘之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>顏師古注:“乘,逐也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『宋史·太祖紀一』:“從征淮南,前軍却,吳人來乘,宣祖邀擊,敗之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸蒲松齡『聊齋志異·厙將軍』:“<厙大有>後覺大勢既去,潛以兵乘祖。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
8.戰勝。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·西伯戡黎序』:“周人乘黎。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孔傳:“乘,勝也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>三國魏曹丕『建安諸序』:“余好繫劍,善以短乘長。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
9.欺淩;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
侵犯。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·禮樂志』:“世衰民散,小人乘君子。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>顏師古注:“乘,陵也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『太平廣記』卷二九三引『志怪·顧邵』:“鬼本欲淩邵,邵神氣湛然,不可得乘。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋陸遊『衰病有感』詩:“衰與病相乘,山房冷欲冰。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
10.逾越;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
超過。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『管子·幼官』:“定官府,明名分,而審責於群臣有司,則下不乘上,賤不乘貴。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>石一參今詮:“乘,謂超而上之。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>不乘,不陵節也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>銀雀山漢墓竹簡『孫臏兵法·奇正』:“後不得乘前,前不得然後。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
11.指由水路行走。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『三國志·蜀志·劉封傳』:“達(孟達)將進攻上庸,先主陰恐達難獨任,乃遣封自漢中乘沔水下統達軍,與達會上庸。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋曾鞏『賜高麗詔』:“而爾東國之君款誠內附,數遣使者乘不測之川獻其方貢。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『續資治通鑑·宋高宗紹興九年』:“海寇張靑乘海至遼東,稱南師,遂破蘇州。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
12.碾軋。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『國語·晉語九』:“駕而乘材,兩鞁皆絶。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>韋昭注:“乘,轢也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
13.防守;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
防御。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·高帝紀上』:“興關中卒乘邊塞。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>顏師古注:“乘,登也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>登而守之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋王安石『與王子醇書』之三:“誠能使屬羌爲我用,則非特無內患,亦宜賴其力以乘外寇矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“乘塞”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
14.奉行;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
施展。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·君奭』:“汝明勗偶王,在亶乘茲大命。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孔傳:“汝以前人法度明勉配王,在於成信行此大命而已。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孔穎達疏:“『傳』以乘爲行,蓋以乘車必行,故訓乘爲行。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢劉向『列女傳·晉范氏母』:“夫伐功施勞,鮮能布仁;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
乘僞行詐,莫能久長。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
15.治理;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
管理。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·魏相傳』:“明王謹於尊天,愼於養人,故立羲和之官以乘四時,節授民事。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>顏師古注:“乘,治也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“乘屋”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
16.計算;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
籌劃。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『周禮·天官·宰夫』:“乘其財用之出入。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄注:“乘,猶計也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『韓非子·難一』:“爲人臣者,乘事而有功則賞。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
17.方言。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>擔當。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>李劼人『死水微瀾』第六部分一:“管他眞的假的,既掉在頭上來了,就砍腦殼也該自己乘住!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>艾蕪『鄕愁』六:“那樣留她過夜,她硬要摸黑回來!</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 來回走二三十里,還馱兩升麥子怎么乘得住嘛!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
18.運算方法之一。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>兩數相倍叫乘,即今算術的乘法。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『周髀算經』卷上:“勾股各自乘,幷而開方除之,得邪至日。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『三國志·吳志·趙達傳』:“且此術微妙,頭乘尾除,一算之法,父子不相語。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
19.佛教比喩能運載眾生到達解脫彼岸的種種教法。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>如言小乘、大乘等。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『法華經·方便品』:“諸佛如來以方便力,於一佛乘分別說三。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>隋慧遠『大乘起信論義疏』上之上:“所言乘,運載爲義……言行乘者自運運他,故名爲乘。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“大乘”、“小乘”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
20.姓。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢有乘距。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>見『漢書』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
乘②[shènɡㄕㄥˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』實證切,去證,船。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
亦作“乗”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>亦作“椉”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.車子。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>春秋時多指兵車,包括一車四馬。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·成公十六年』:“苗賁皇徇曰:‘蒐乘、補卒,抹馬、利兵,修陳、固列,蓐食、申禱,明日復戰!’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『資治通鑑·宋文帝元嘉二十八年』:“初,上聞魏將入寇,命廣陵太守劉懷之逆燒城府、船乘,盡帥其民渡江。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>胡三省注:“乘,謂車也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明劉基『郁離子·城莒』:“蕞爾國於晉不百一,以一企百,何異乎以羔服象乘乎?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.用以指車兵。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·宣公十二年』:“而卒乘輯睦,事不奸矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>楊伯峻注:“步兵曰卒,車兵曰乘。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.指馬。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·僖公二年』:“晉荀息請以屈産之乘與垂棘之璧假道於虞以伐虢。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>杜預注:“屈地生良馬。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋王讜『唐語林·補遺二』:“嘶如龍,顧如鳳,乃天下之駿乘也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸魏源『聖武記』卷十四:“毒其水泉,以渴其人;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
毒其草芻,以飢其乘。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.數詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>古時計物以四爲乘。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『儀禮·聘禮』:“勞者禮辭,賓揖先入,勞者從之,乘皮設。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄注:“物四曰乘;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
皮,麋鹿皮也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『孟子·離婁下』:“發乘矢而後反。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>趙岐注:“乘,四也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“乘馬”、“乘韋”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.以二爲乘。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“乘居”、“乘禽”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.量詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>用以計算車子。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·成公十八年』:“晉欒書、中行偃使程滑弑厲公,葬之於翼東門之外,以車一乘。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·遊俠傳·原涉』:“賓客車數十乘,共送涉至獄。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>北魏楊衒之『洛陽伽藍記·景興尼寺』:“帝給步挽車一乘,遊於市里。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>何其芳『靜靜的日午』:“我那時又希望有一乘馬車。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
7.量詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>用以計算馬。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>四匹。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『論語·公冶長』:“陳文子有馬十乘。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>劉寶楠正義:“一乘是四匹馬。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
8.量詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>用以計算船只。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『宋書·臧質傳』:“舫千餘乘。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『陳書·高祖本紀上』:“舟艦二千乘。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
9.量詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>用作計算田地、區域的單位,猶丘。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>五代齊己『題鄭郞中谷仰山居』詩:“簷壁層層映水天,半乘岡壠半民田。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
10.量詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>用以計算轎子、梯子等。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『紅樓夢』第六五回:“一乘素轎,將二姐兒抬來。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>郭沫若『北伐途次』十五:“分成了十人一小隊,每小隊一乘梯子。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>廢名『棕櫚』:“四房的二嫂子端了一乘竹榻先在那里梳。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
11.軍賦的計算單位。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>古井田制,九夫爲井,十六井爲丘,四丘爲甸,一甸土地所出的軍賦叫乘(包括戰車、甲士和步卒)。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·哀公七年』:“且魯賦八百乘,君之貳也!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>楊伯峻注:“賦謂軍賦。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『禮記·郊特牲』:“唯社丘乘共粢盛。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄注:“丘,十六井也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>四丘六十四井曰甸,或謂之乘。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>乘者,以於車賦,出長轂一乘。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參閱“藍永蔚『春秋時期的步兵』二。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
12.春秋時晉國的史書。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『孟子·離婁下』:“晉之『乘』、楚之『檮杌』、魯之『春秋』,一也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>趙岐注:“乘者,興於田賦乘馬之事,因以爲名。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>后用以稱一般史書。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『歧路燈』第五五回:“前宣德年間,有個譚公在貴縣,其德政像是載之邑乘極爲詳明。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孫犁『澹定集·與友人論學習古文』:“我讀的第一篇‘古文’,是我家的私乘。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
13.通“朕”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>我。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『敦煌變文集·維摩詰經講經文』:“乞慈哀,赴乘情成察乘懷。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>蔣禮鴻通釋:“本篇下文說:‘千萬今朝察我懷。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>‘察我懷’和‘察乘懷’句例正同,這里的‘乘’應該解作‘我’是無可懷疑的……用古韻來說,‘乘’,‘朕’本是同部,‘乘’可以說是‘朕’的假借。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●乘】