【漢語大詞典●中春】
<P align=center>【漢語大詞典●中春】<p><br>指春季的第二個月。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『周禮·天官·內宰』:“中春,詔后帥外內命婦,始蠶於北郊。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『史記·秦始皇本紀』:“時在中春,陽和方起。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>張守節正義:“中音仲。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>古者帝王巡狩,常以中月。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>唐杜牧『懷鍾陵舊遊』詩之二:“滕閣中春綺席開,柘枝蠻鼓殷晴雷。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>林紓『記水樂洞』:“中春草木敷綠,彌望蓬蓬。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]