【漢語大詞典●中月】
<P align=center>【漢語大詞典●中月】<p><br>1.間隔一月。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『儀禮·士虞禮』:“又朞而大祥曰薦,此祥事。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>中月而禫。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>鄭玄注:“中,猶間也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
禫,祭名也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>與大祥間一月,自喪至此二十七月。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『北史·隋文帝紀』:“依『禮』十三月而祥,中月而禫,庶以合聖人之意,達人子之心。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
2.當空的明月。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>南朝齊謝朓『奉和隨王殿下』之四:“雲陰滿地榭,中月懸高城。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]