豐碩 發表於 2013-1-12 16:10:51

【漢語大詞典●中天】

<P align=center>【漢語大詞典●中天】<p><br>
1.高空中;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
當空。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『列子·周穆王』:“王執化人之袪,騰而上者,中天迺止。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐杜甫『后出塞』詩:“中天懸明月,令嚴夜寂寥。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『紅樓夢』第四八回:“月桂中天夜色寒,淸光皎皎影團團。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>陳毅『樂安宜黃道中聞捷』詩:“半夜松濤動山嶽,中天月色照鬚眉。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.猶參天。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『文選·班固<西都賦>』:“樹中天之華闕,豊冠山之朱堂。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>李周翰注:“中天,高及天半。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉孫綽『遊天台山賦』:“雙闕雲竦以夾路,瓊臺中天而懸居。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋王讜『唐語林·政事上』:“武宗於大明築望仙臺,其勢中天。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.指上界,神仙世界。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐白居易『曲江醉后贈諸親故』詩:“中天或有長生藥,下界應無不死人。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.天運正中。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>喩盛世。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·劉陶傳』:“伏惟陛下年隆德茂,中天稱號。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸洪昇『長生殿·定情』:“端冕中天,垂衣南面,山河一統皇唐。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸王韜『變法上』:“唐虞繼統,號曰中天,則爲文明之天下。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.九天之一。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢揚雄『太玄·數』:“九天:一爲中天、二爲羨天、三爲從天。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.指神農之『易』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『周禮·春官·太卜』“太卜……掌三易之法”晉干寶注:“神農之『易』中成,爲中天。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
7.天文學名詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>天體經過觀測者的子午圈。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>天體每天經過子午圈兩次,離天頂較近的一次叫“上中天”,離天頂較遠的一次叫“下中天”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●中天】