【漢語大詞典●丫環】
<P align=center>【漢語大詞典●丫環】<p><br>1.同“丫鬟”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>宋王明淸『摭靑雜說』:“聞有一物觸船,項起視之,有似一人。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>遂令梢子急救之,乃一丫環女子也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『淸平山堂話本·簡貼和尙』:“一個十三歲的丫環,名喚迎兒。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『儒林外史』第三回:“到兩三個月,范進家奴僕、丫環都有。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>蕭紅『馬伯樂』:“小丫環也是個沒有娘的孩子。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
2.猶言勞駕。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>周立波『山鄕巨變』上二四:“過幾天,我還有宗事,要丫環你。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]