【漢語大詞典●兩重】
<P align=center>【漢語大詞典●兩重】<p><br>1.雙重;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
兩方面。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>唐白居易『讀禪經』詩:“言下忘言一時了,夢中說夢兩重虛。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>郭沫若『反正前后』第二篇一:“因此,中國的民族資本主義在它起初戰取它的位置的時候,它不能不遇著兩重敵人。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
2.猶兩層;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
雙層。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>唐杜牧『揚州』詩之三:“街垂千步柳,霞映兩重城。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>馮集梧注:“『唐闕史』:‘揚州,勝地也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>每重城向夕,倡樓之上嘗有絳紗燈萬數,輝羅耀列空中,九重三十步階,珠翠填咽。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
3.重復;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
兩度。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『宋史·食貨志上四』:“若謂賦稅之外兩重供輸,則義倉之義乃教民儲積,以備水旱,官爲立法,非以自利,行之既久,民必樂輸。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]