豐碩 發表於 2013-1-11 22:36:51

【漢語大詞典●丕】

<P align=center>【漢語大詞典●丕】<p><br>
①[pīㄆㄧ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』敷悲切,平脂,滂。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『集韻』攀悲切,平脂,滂。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.大。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『逸周書·寶典』:“四曰敬,敬位丕哉!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孔晁注:“丕,大也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·張衡傳』:“厥跡不朽,垂烈後昆,不亦丕歟!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐黃滔『御試良弓獻問賦』:“否則何以弘丕國於赫赫,垂寶祚於綿綿者哉!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸陳天華『絕命辭』:“與其死於十年之後,曷若於今日死之,使諸君有所警動,去絶非行,共講愛國,更臥薪嘗膽,刻苦求學,徐以養成實力,丕興國家。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.奉。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·洛誥』:“丕視功載。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孫星衍疏:“丕者,『漢書·郊祀志』集注云:奉也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·郊祀志下』:“丕天之大律。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>顏師古注:“丕,奉也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉陸機『弔魏武帝文』:“丕大德以宏覆,援日月而齊暉。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.連詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>乃,於是。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·禹貢』:“三危既宅,三苗丕敘。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王引之『經傳釋詞』卷十:“丕,乃,承上之詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>猶言三苗乃敘也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.助詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>置句首或句中。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·酒誥』:“丕惟曰:爾克永觀省。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孫星衍疏:“丕,辭也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·康誥』:“女丕遠惟商耇成人。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·召誥』:“其丕能諴於小民。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.姓。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>春秋晉有丕鄭。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>見『左傳·僖公十年』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
丕②[bùㄅㄨˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『字彙補』奉布切]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.通“不”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·金縢』:“是有丕子之責於天。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孔穎達疏:“鄭玄曰:‘丕,讀曰不。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>愛子孫曰子,元孫遇疾,若汝不救,是將有不愛子孫之過,爲天所責。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.象聲詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●丕】