豐碩 發表於 2013-1-11 20:57:15

【漢語大詞典●不煩】

<P align=center>【漢語大詞典●不煩】<p><br>
1.無須煩勞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『荀子·彊國』:“佚而治,約而詳,不煩而功,治之至也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『南史·宋武帝紀』:“後世若有幼主,朝事一委任宰相,母后不煩臨朝。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸陳康祺『郞潛紀聞』卷十三:“公慨然曰:‘唐子方自有平生,他日斷不煩諸君曲筆。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>後果殉難。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.不急躁。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『文選·宋玉<高唐賦>』:“澹淸靜其愔嫕兮,性沈詳而不煩。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>李善注:“不煩,不躁也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.不煩冗。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『淮南子·主術訓』:“法省而不煩。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>高誘注:“煩,多也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋龔鼎臣『東原錄』:“然秩(劉秩)書太略,白(宋白)書太煩。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>不煩不略,最爲適中者,佑(杜佑)書也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●不煩】