【漢語大詞典●不嗣】
<P align=center>【漢語大詞典●不嗣】<p><br>1.謂不足以繼承前人之位。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『漢書·王莽傳上』:“事事謙退,動而固辭。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『書』曰‘舜讓於德,不嗣’,公之謂矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>顏師古注:“言舜自讓德薄,不足以繼帝堯之事也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>按,『書·舜典』作“弗嗣”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>孔傳:“辭讓於德不堪,不能嗣成帝位。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
2.設有子嗣。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>唐元稹『四皓廟』詩:“惠帝竟不嗣,呂氏禍有因。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]