【漢語大詞典●不殖】
<P align=center>【漢語大詞典●不殖】<p><br>1.不能蕃衍。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『左傳·昭公元年』:“內官不及同姓:其生不殖。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『國語·晉語四』:“同姓不婚,惡不殖也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>韋昭注:“殖,蕃。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
2.不積聚。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『書·仲虺之誥』:“不邇聲色,不殖貨利。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
3.不耕種。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『漢書·食貨志下』:“凡田不耕爲不殖,出三夫之稅。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>晉束晳『補亡詩』之三:“靡田不殖,九穀斯茂。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]