【漢語大詞典●五羖大夫】
<P align=center>【漢語大詞典●五羖大夫】<p><br>指春秋時秦國大夫百里奚。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『史記·秦本紀』:“繆公釋其囚,與語國事……繆公大說,授之國政,號曰五羖大夫。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>漢劉向『說苑·尊賢』:“<秦繆公>親舉五羖大夫於係縲之中。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>亦省作“五羖”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>漢揚雄『解嘲』:“五羖入而秦喜,樂毅出而燕懼。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>唐李白『南都行』:“陶朱與五羖,名播天壤間。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>參見“五羖皮”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]