【漢語大詞典●五美】
<P align=center>【漢語大詞典●五美】<p><br>五種美德。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『左傳·襄公二十八年』:“大適小有五美,宥其罪戾,赦其過失,救其菑患,賞其德刑,教其不及。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『論語·堯曰』:“子張曰:‘何謂五美?’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>子曰:‘君子惠而不費,勞而不怨,欲而不貪,泰而不驕,威而不猛。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>三國魏鍾會『菊花賦』:“菊有五美焉。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>黃花高懸,準天極也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
純黃不雜,后土色也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
早植晩登,君子德也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
冒霜吐穎,象勁直也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
流中輕體,神仙食也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>唐陳子昂『漢州雒縣令張君吏人頌德碑』:“躬六曹之務,先五美之訓。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]