豐碩 發表於 2013-1-9 00:08:42

【漢語大詞典●下上】

<P align=center>【漢語大詞典●下上】<p><br>
1.下等中的上等,即第七等。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·禹貢』:“厥田惟下上。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孔傳:“田第七。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·地理志上』:“田下上,賦下中三錯。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>顏師古注:“田第七,賦第八,又雜出第七至第九,凡三品。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.同“上下”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>謂高低。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·邶風·燕燕』:“燕燕於飛,下上其音。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>毛傳:“飛而上曰上音,飛而下曰下音。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.同“上下”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>指高處和低處。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋曾鞏『道山亭記』:“其谿行則水皆自高瀉下,石錯出其間,如林立,如士騎滿野,千里下上,不見首尾。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋梅堯臣『和平叔道傍竹』詩:“下上乏佳禽,左右雜枯桑。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.同“上下”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>猶言古今。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐劉禹錫『魏生兵要述』:“磅礴下上數千年間,其攟摭評議無遺策,用是以干握兵符貴人,宜有虛己而樂聞者。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.同“上下”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>長幼;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
尊卑。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明李東陽『貴君墓碑銘』:“理家四十年,下上輯睦如一日。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●下上】