【漢語大詞典●上圓】
<P align=center>【漢語大詞典●上圓】<p><br>指天。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>舊說以爲天在上而圓,故稱。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『文選·陸倕<石闕銘>』:“色法上圓,製模下矩。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>李善注:“上圓,天也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
下矩,地也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『全唐詩』卷十六載『晉武功舞歌』之二:“睿算超前古,神功格上圓。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]