豐碩 發表於 2013-1-8 15:26:45

【漢語大詞典●三昧】

<P align=center>【漢語大詞典●三昧】<p><br>
1.佛教語。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>梵文音譯。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>又譯“三摩地”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>意譯爲“正定”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>謂屛除雜念,心不散亂,專注一境。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『大智度論』卷七:“何等爲三昧?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 善心一處住不動,是名三昧。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉慧遠『念佛三昧詩集序』:“夫三昧者何?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 專思、寂想之謂也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋葉適『法明寺教藏序』:“<妙眞、普濟>率州士女修念佛三昧,以旌昶之績而嗣忠之業於無窮,志甚遠也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明劉元卿『賢奕編·仙釋』:“豈不聞善知識能迴三毒爲三昧,迴六賊爲六神,迴煩惱作菩提,迴無明爲大智。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.奧妙;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
訣竅。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐李肇『唐國史補』卷中:“長沙僧懷素好草書,自言得草聖三昧。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋周紫芝『竹坡詩話』:“集句近世往往有之,唯王荊公得此三昧。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『紅樓夢』第四八回:“聽你說了這兩句,可知‘三昧’你已得了。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>秦牧『藝海拾貝·數字與詩』:“我覺得唐、宋許多詩人,都是深懂此中三昧的。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.指三昧眞火。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『封神演義』第八回:“太一眞人動了心中三昧,毘蘆仙亦顯神通。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●三昧】