【漢語大詞典●二時】
<P align=center>【漢語大詞典●二時】</STRONG></P><P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
1.猶兩季。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『漢書·匈奴傳下』:“近不過旬月之役,遠不離二時之勞。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>顏師古注:“離,歷也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>三月爲一時。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
2.指一天內的兩段時間。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『陳書·徐孝克傳』:“每日二時講,旦講佛經,晩講『禮』、『傳』,道俗受業者數百人。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>唐鮑溶『長安言懷』詩:“殷殷生念厚,戚戚勞者多。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>二時晝夜等,百歲詎幾何!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]