【漢語大詞典●一笛】
<P align=center>【漢語大詞典●一笛】</STRONG></P><P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
1.指一支笛的聲音。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>唐沈彬『金陵』詩之二:“一笛月明何處酒?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG> 滿城秋色幾家砧。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>宋文天祥『龍霧州覺海寺』詩:“一笛梅邊何滿子?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG> 子簔蘆外筆頭奴。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
2.喩輕微的風聲。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>唐趙嘏『華淸宮和杜舍人』詩:“月鎖千門靜,天吹一笛涼。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>唐杜牧『題宣州開元寺水閣』詩:“深秋簾幕千家雨,落日樓臺一笛風。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>宋陸遊『飲張公父園』詩:“梅花自避新桃李,不爲高樓一笛風。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]