【漢語大詞典●一夏】
<P align=center>【漢語大詞典●一夏】</STRONG></P><P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
1.一個夏季。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>漢王充『論衡·順鼓』:“其遭若堯、湯之水旱,猶一冬一夏也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>宋戴復古『織婦歎』詩:“一春一夏爲蠶忙,織婦布衣仍布裳。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
2.僧徒以四月十六日至七月十五日爲靜修之期,謂之一夏。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>佛經中稱爲安居。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>見『翻譯名義集·眾善行法安居』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]