【漢語大詞典●一羽】
<P align=center>【漢語大詞典●一羽】</STRONG></P><P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
1.一根羽毛。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>多用以喩輕或少。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『孟子·梁惠王上』:“吾力足以舉百鈞,而不足以舉一羽。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>漢王符『潛夫論·釋難』:“是故大鵬之動,非一羽之輕也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
騏驥之速,非一足之力也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『晉書·夏侯湛傳』:“譬猶投盈寸之膠,而欲使江海易色;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
燒一羽之毛,而欲令大鑪增勢。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
2.指一只禽鳥。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『南齊書·竟陵王子良傳』:“萬乘至重;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
一羽甚微。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>從甚微之懽,忽至重之誡。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]