豐碩 發表於 2013-1-5 10:56:59

【漢語大詞典●一字】

本帖最後由 豐碩 於 2013-1-5 11:08 編輯 <br /><br /><P align=center><B><FONT size=5>【<FONT color=red>漢語大詞典●一字</FONT>】</FONT></STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>1.一個字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢王充『論衡·須頌』:“夫一字之謚,尙猶明主;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>況千言之論,萬文之頌哉!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝梁劉勰『文心雕龍·練字』:“故善爲文者,富於萬篇,貧於一字。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐杜甫『同元使君春陵行』:“兩章對秋月,一字偕華星。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>2.謂同一個字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·僖公十五年』“千乘三去”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸阮元『校勘記』:“惠士奇云:『上林賦』‘江河爲阹’注云:‘遮禽獸爲阹。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>‘阹’即‘去’,實一字。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>3.指一種字體。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢熹平刊石之『周易』、『尙書』、『魯詩』、『儀禮』、『春秋』、『公羊』、『論語』七部經書,系蔡邕以隸書書寫。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>后因取別於魏正始之三體石經,稱“一字石經”</STRONG><STRONG>,或“鴻都石經”</STRONG><STRONG>、“今字石經”</STRONG><STRONG>。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>見『隋書·經籍志一』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸錢大昕『十駕齋養新餘錄·一字三字石經』:“蔡中郞所書,祇有隸體。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>魏刻乃有古文、篆、隸三體。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢刻本無一字之名,魏晉而下,稱漢刻爲一字,取別於魏之三字耳。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>4.另一個別名。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明黃宗羲『宋元學案·紫薇學案』:“&lt;紫薇門人&gt;林之奇,字少穎,一字拙齋。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>5.指簡短的信劄。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐杜甫『登嶽陽樓』詩:“親朋無一字,老病有孤舟。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋陳師道『送李奉議亳州判官』詩之三:“因聲問何如?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>胡不枉一字。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明李贄『感事二絕寄焦弱侯』之一:“昨夜山前雷雨作,傳君一字到黃州。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>6.謂物形如一字者。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐白居易『二月二日』詩:“輕衫細馬春年少,十字津頭一字行。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐吳融『新雁』詩:“數聲飄去和秋色,一字橫來背晩暉。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>7.京劇髯口之一種。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>蘇少卿『平劇手冊·髯口』:“一字,滿口之須而短只寸許者。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>白一字,五台山老僧等用;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>黑一字,魯智深等用;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>紅一字,典韋等用。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>8.中藥量名。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『醫宗金鑑·幼科雜病心法要訣·撮口』:“撮風散:亦腳蜈蚣(炙)半條……麝香一字,上爲末,每服一字,竹瀝調下。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG></STRONG></P></B>
頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●一字】