豐碩 發表於 2013-1-4 22:22:45

【漢語大詞典●一至】

本帖最後由 豐碩 於 2013-1-4 22:36 編輯 <br /><br /><P align=center><B><FONT size=5>【<FONT color=red>漢語大詞典●一至</FONT>】</FONT></STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>1.一到。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『管子·幼官』:</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>“三千里之外,諸侯世一至。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢王充『論衡·恢國』:</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>“黃帝堯舜,鳳凰一至。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『京本通俗小說·拗相公』:</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>“老夫只恐大限一至,不能發言,故今日爲君敘及此也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『宋史·晁迥傳』:</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>“方盛暑,爲蠲宿直,三五日一至院。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>2.竟至;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>乃至。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『戰國策·齊策一』:</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>“靖郭君之於寡人,一至此乎?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『紅樓夢』第一一二回:“賈政嘆口氣道:‘我不料家運衰敗,一至如此!’”<BR><BR>&nbsp;3.猶言小善,偏材。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>三國魏劉劭『人物志·九徵』:</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>“一至謂之偏材。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>偏材,小雅之質也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>劉昞注:“未能兼濟,各守一行。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉葛洪『抱朴子·廣譬』:</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>“理盡者不可責有餘,一至者不可求兼濟。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝梁任昉『爲齊明帝讓宣城郡公表』:</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>“愚夫一至,偶識量己。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>4.指忠正鯁直。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『晉書·王沈傳』:</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>“若達一至之言,說刺史得失,朝政寬猛,令剛柔得適者,給穀千斛。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『北史·高道悅傳』:</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>“居法樹平肅之規,處諫著必犯之節。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王公憚其風鯁;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>朕實嘉其一至。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG></STRONG></P></B>
頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●一至】