豐碩 發表於 2013-1-4 22:08:26

【漢語大詞典●一世】

<P align=center>【漢語大詞典●一世】</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.猶一代。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·昭公元年』:</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>“一世無道,國未艾也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『戰國策·韓策三』:</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>“昭釐侯一世之明君也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
申不害一世之賢士也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·平津侯主父列傳』:</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>“夫匈奴難得而制,非一世也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>行盜侵驅,所以爲業也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『新唐書·郭子儀傳贊』:</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>“權傾天下而朝不忌,功蓋一世而上不疑。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.三十年。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢王充『論衡·宣漢』:</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>“孔子所謂一世,三十年也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐權德輿『古興』詩:</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>“人生大限雖百歲,就中三十稱一世。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『宋史·張詠傳』:</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>“初,詠與靑州傅霖少同學。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>霖隱不仕,詠既顯,求霖者三十年不可得,至是來謁。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>閽吏白傅霖請見,詠責之曰:‘傅先生天下賢士,吾尙不得爲友,汝何人,敢名之!’霖笑曰:‘別子一世尙爾耶?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 是豈知世間有傅霖者乎?’”
3.一生;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
一輩子。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·魏豹列傳』:</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>“一生一世間,如白駒過隙耳。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐杜甫『送樊二十三侍御赴漢中判官』詩:</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>“裴回悲生離,局促老一世。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元武漢臣『老生兒』第三折:“我與你這把鑰匙,你一世兒吃不了。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『兒女英雄傳』第九回:“這句話要問一個村姑蠢婦,那自然一世也莫想明白了。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>歐陽予倩『忠王李秀成』第五幕第二場:“就是做一個安順良民,也不枉人生一世。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.舉世;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
全天下。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『莊子·天地』:</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>“不拘一世之利以爲己私分,不以王天下爲己處顯。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『呂氏春秋·用民』:</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>“古昔多由布衣定一世者矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·禮樂志』:</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>“述舊禮,明王制,驅一世之民,濟之仁壽之域。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋曾鞏『庫部員外郞知臨江軍范君墓志銘』:</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>“一世之棄,君獨從之;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
一世之慕,君獨違之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●一世】