豐碩 發表於 2012-11-20 10:43:32

【李膺】

<P align=center><STRONG><FONT size=5>【<FONT color=red>李膺</FONT>】</FONT></STRONG></P>&nbsp;<P><STRONG>
【辭書名稱】教育大辭書</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>李膺字元禮,東漢潁川襄城人。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>祖父修,安帝時為太尉;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>父益,趙國相。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>膺性簡亢,自視甚高,唯以同郡荀淑、陳實為師友。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>初舉孝廉,再遷青州刺史,復遷為漁陽太守,尋轉蜀郡太守,修庠序,設條教,明法令,威恩並行;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>益州紀其政化,朝廷舉能理劇,轉烏桓校尉;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鮮卑數犯塞,膺常率部騎臨陣交戰,身被創夷,拭血進戰,逆破寇,斬首二千級。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>後以公事免官,還居潁川郡綸氏(今陽城縣),教授常千人。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南陽樊陵求為門徒,膺謝不受;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>陵後以阿附宦官,致位太尉,為節者所羞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>荀爽嘗就謁膺,因為其御,既還,喜曰:「今日乃得御李君矣。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>其思慕如此。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>永壽二年(156),鮮卑寇雲中,桓帝聞膺能,乃復徵為度遼將軍。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>先是羌虜及疏勒、龜茲數出攻擾張掖、酒泉、雲中諸郡,百姓屢被其害;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>自膺到邊,皆望風懼服,先所掠男女,悉送還塞下,自是之後,聲振遠域。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>是時朝廷日亂,綱紀廢弛,膺獨持風裁,以聲名自高,士有被其容接者,名為登龍門。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>及遭黨事,當考實膺等,案經三府,大尉陳蕃卻之,曰:「今所考案,皆海內人譽,憂國忠公之臣,此等猶將十世宥也,豈有罪名不章而致收掠者乎?」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>不肯平署(連署),帝愈怒,遂下膺等於黃門北寺獄;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>膺等頗引宦官子弟,宦官多懼,請帝以天時宜赦,於是大赦天下。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>膺免歸田里,居陽城山中,天下士大夫皆高尚其道,而以朝廷為汙穢。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>及陳蕃為太傅,與大將軍竇武共秉朝政,連謀誅諸宦官,故引用天下名士,乃以膺為長樂少府。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>及陳、竇事敗,膺等復廢。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>後張儉事起,收捕鉤黨,鄉人謂膺曰:「可遠避。」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>膺對曰:「事不辭難,罪不逃刑,臣之節也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>吾年已六十,死生有命,去將安之?」</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>乃詣詔獄;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>既死,妻子徙邊,門生故吏及其父兄,並被禁錮。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>轉自:http://edic.nict.gov.tw/cgi-bin/tudic/gsweb.cgi?o=ddictionary
頁: [1]
查看完整版本: 【李膺】